Seninle tren yolunun iki rayı gibi yaşamaktan sıkıldım, kesişmeliyiz artık son duraktan önce...
Hani insan ağlamak ister, gözlerinden yaş gelmez! Hani gülmek ister, yürekten gülmez! Hani birini bekler o hiç gelmez! İşte o zaman ölmek ister de ecel gelmez!
Pişmanlıklar içinde. Boğazımdaki düğümlenmiş hatıraların anısıyla, seni içimde bitirircesine resimlerimizi kestim tek tek, mektuplarımızı yaktım kul olana dek…
Beklemiyorum artık seni… Biliyorum artık, gelmeyeceksin; yine umut çiçeklerim solacak, yine ağlayacağım, yine hıçkırıklar arasında boğulacağım… Ama sen gelmeyeceksin. Ben hep burada kalacağım.
Unutmanın zor olduğunu bile bile… Beni sevmediğinin farkında, bir ömür geçirdiğinin gerekçesiyle… Yüreğimdeki, içimdeki isyanı susturmaya çalışarak…
Benden uzakta olduğunun ne önemi var ki? Ay da güneş de benden çok uzakta ama bir günüm onlarsız geçmiyor.
Adını kurumuş bir gül gibi saklıyorum yüreğimde, bu sevgiyi senden uzaklarda sensiz yaşıyorum. Ne sesin var nede kökün hangi günahımın bedeli bu yokluğun…
Gülmek için mutlu olmayı bekleme belki mutluluk gülüşünde saklıdır sakin ağlayayım deme belki senin bir tek gülüşün için yaşayan vardır!
Hayat neşeli olsaydı, doğarken ağlamazdım!
Seni seviyorum! Diyen dillere değil senin için ağlayan gözlere inan…
Aşk çılgınlığın en zevkli türevidir, öpüşmek ise entegrali…
Babama değerimi sordum, ”Dünyalar kadar dedi. ”Dünyanın değerini sordum. ”Beş para etmez dedi.”
Dünya gözlerin kadar güzel olsaydı yaşamaya değerdi!
Ya değerdi! Şimdi daha iyi anlıyorum ki nefes almak değilmiş yasamak, ateşlerde yanmak gibi bir şey seni severken sensiz olmak.
Her halinle her halimdin gözümden düştün… Zaten hiç benim olmadın hatta “ödünçtün” !
Gözlerimi kapattığım an gözümün önünde konuşmaya başladığımda ismin ağzımda sanki benim gölgem gibisin peki ya ben senin için neyim söyler misin?
Özlem bence ne bir şeye duyulan hasret nede ulu bir arzulayış. O bence içten içe ağlayış ya da senden ayrı yaşayış…
Yaşamak önlemsiz, özlem sevgisiz, sevgide sensiz olmaz… Unutma sevmek daima beraber olmak değildir. Sen yokken bile seni yürekte yaşatabilmektir…
Ilık bir rüzgar esti buradan, nereden estiğini bilemedim nereye gidiyorsun dedim özlenen her yere dedi aklıma sen geldin çünkü özlenen sendin. Bitanem ya onu kaybedersin, ya da kendini mahvedersin.
Balıkların sevgisini bilir misin birbirlerine dokunamazlar ama sevgilerini hep yüreklerinde hissederler bende şimdi sana dokunamıyorum çünkü sen hep yüreğimdesin.
Bir gün bir sevda çalar kapınızı… Şaşırırsınız, beklemiyorsunuzdur… Bu güne kadar gelen sevgilere hep misafir olarak bakmışsınızdır… Ancak, bu sevgi aşktan öte olarak yerini alır gözlerinizden kalbinize!
Biraz buruk bir duygu yüklenirse yüreğine gözlerin zaman zaman takılırsa uzaklara kulakların ansızın çınlarsa bil ki bir yerlerde delice özleniyorsun.
Beklemek güzeldir güzelim dönecekse eğer beklenen… Özlemek güzeldir güzelim özlüyorsa eğer özlenen…
Her zaman duyamadığımız o toprak kokusu bu zamanda aranan gerçek sevgiler gibi yağmur arkasında saklı olan toprak kokusu gibi ortaya çıksa keşke…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder